Izolovanje papaina i ispitivanje njegove stabilnosti na niskim temperaturama

Abstract

Proteolitički enzimi imaju veoma važnu ulogu u obavljanju mnogih fizioloških procesa, od degradacije i sazrevanja proteina do specifičnih regulatornih funkcija. Zbog svog širokog uticaja, proteolitički enzimi predstavljaju, za izučavanje zanimljivu klasu enzima, naročito u farmaceutskoj industriji. Proteaze koje predstavljaju enzime sa najširom primenom u industriji hrane, farmaceutskoj industriji i industriji detergenata čine oko 60% ukupne svetske proizvodnje enzima. Proteaze (peptidaze ili proteinaze) predstavljaju enzime koji katalizuju hidrolizu peptidne veze. Prema mestu hidrolize peptidnog lanca mogu se klasifikovati kao endopeptidaze ili egzopeptidaze. Egzopeptidaze hidrolizuju peptidne veze na N- ili C-kraju polipeptidnog lanca. S druge strane, endopeptidaze, koje hidrolizuju peptidne veze u unutrašnjosti lanca, dalje se klasifikuju na osnovu reaktivnih grupa u aktivnom mestu koje učestvuju u katalizi i to na cistein-, serin-, aspartat- i metaloproteaze. Najviše proučavan član među cistein-proteazama je biljni enzim, papain, izolovan iz lateksa biljke Carica papaya. Biljni enzimi slični papainu sintetišu se u formi zimogena i karakteriše ih mala molekulska masa, široka supstratna specifičnost koju pokazuju in vitro, osetljivost na inhibitore cistein-proteaza i potreba za redukujućim agensima za potpunu aktivnost in vitro. Cilj ovog rada jeste izolovati čist papainiz komercijalnog proizvoda i ispitati kako niske temperature utiču na njegovu stabilnost u vodenom rastvoru na različitim pH vrednostima, kao i da li one i na koji način dovode do promena u zastupljenosti sekundarnih struktura u 3D strukturi papaina.